Satis est ad hoc responsum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Duo Reges: constructio interrete. Sed nunc, quod agimus;

Quid ergo? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Deinde dolorem quem maximum? Bork

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ut id aliis narrare gestiant? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Confecta res esset. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.

Cur, nisi quod turpis oratio est? Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Sed haec omittamus; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quod vestri non item. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Erit enim mecum, si tecum erit.

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Qui est in parvis malis. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Hoc simile tandem est? Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Sed ad rem redeamus;

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Age sane, inquam. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?